Ve bebekler de ölür
Hayatımın gerçek öykülerine ayrılan bir filmin
Soundcheckindeyim
Bir yazar mıyım ? yoksa tek şiirlik şair mi
Notumu verdi hocalarım nasihatı koydum cebime ve zorda
Kalana dek çıkarmadım
Ve ben bozuk paraydım anlaşılamadan çiklet oldum
Ve ben bütündüm yarimi sevgilimde bırakıp yarimi sokağa
Attım
Canımı yolda buldum, canıma teslim ettim, canıma okudu
Rap canımsın canıma okudun canıma kastın
İçimde saklı bir kaçak çocuk korku dolu bakışlarıyla
Gizlenirken iz bırakmış anılarıyla sevgili
Mutluluktan ağlak olmak artık bir seferlik bana da mahsus
Anlamak kolaysa bak bi gözümün içine
Yer mi len velet . sekiz senemle ben dalaştım
Kimsecikler yoktu mikrofonu mu buldum
İçimi döktüm
Zihnimin derinliklerinde yaptığım kazılarda onca yılın
Çöpleri yatılı
Onların içinde binlerce ölümsüzlük ölümü görmüş
Kaybettiğim gülücüğü gül demeti halinde koymuşlar oysa ki
Suratıma
Gömülü parmak izlerin omuzlarımda
Gözlerimde bir filmsin. göz çukurlarımda uyuya kalmış bir
Bebeksin
Bende ninninim uyu
[Nakarat]
Dayan sabır gerek
Yolun uzun, vakit kısa
Ölüm yakın
Tanrım ona acı
Sebep-sonuç : gecem hüzün(dolu)
Bilmecelere ısınamadım (asla)hele de senle ilgiliyse
Sevemedim sualleri cevapların yetersiz kaldi
İçime sinmemişti duyduğum yanıtların yarim
Parçalandı ellerinde kum duvarlarım
Ne hakla yarimi benden aldın
Yine de bir günahkar göremedim seni
Susar dudaklarım susar çocuklarım
Bir vahada yolumu kaybettim
Susar bu kuru dudaklarım
Alışkanlıklarıma yoklama yaptım
Girme sınırıma cephanen yoksa vururum tek atışta gözünün
Yaşına bakmadan
Toz ol
Bende başta bir çocuktum sende oyuncak oldun
Tarihin sayfa aralarına kırmızı gülümü çoktan koydum
Alacakaranlık geriye çekti güneşi
Bir içim tütün tadın
Kadın . özün toprağın buruk nefesi
Kim der ki ; sago yaşamın minik bebeği
Bir yaz akşamında hayata attım göz bebeğimi, bebeğim
Öldü
Söyleyen : Sagopa Kajmer